Ούτε να χαρούν δεν μπορούν...

Ο τίτλος της σημερινής μου ανάρτησης ανήκει στο 60-70% των φιλάθλων της ΑΕΚ μετά τη λήξη της χθεσινής αναμέτρησης που βρήκε την Ένωση κυπελλούχο Ελλάδος με τον Ατρόμητο να μην μπορεί να κάνει το θαύμα και να ηττάται με σκορ 0-3 (ήταν τυπικά γηπεδούχος). Είναι η φράση που χρησιμοποίησαν οι φίλαθλοι της ομάδας μετά τα χθεσινά καραγκιοζιλίκια που έλαβαν χώρο μέσα στο αγωνιστικό τερέν του γηπέδου. Και στο μυαλό όλων έρχονται δύο λέξεις...Ντροπή...Γιατί...

Ο αγώνας δεν χρήζει ιδιαίτερης μνείας καθώς μιλάμε για έναν από τους χειρότερους αγώνες που έχουμε δει. Η ΑΕΚ ήταν ανώτερη, δεν κινδύνεψε ιδιαίτερα, πέρα από τις δύο φάσεις στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου, είχε καταφέρει να μην τη καταβάλει το άγχος και η πίεση από τους χιλιάδες Ενωσίτες που βρέθηκαν στο γήπεδο και σκόραρε τρεις φορές, με το πρώτο γκολ να δείχνει, πάντως πως είναι οφ-σάιντ. MVP αναδείχθηκε χατηρικά ο Νίκος Λυμπερόπουλος, αν και για εμένα τον τίτλο αξίζει ο Πάπα Μπούμπα Ντιόπ. Πραγματικός ηγέτης στον άξονα.

Από τους παίκτες που εντυπωσίασαν, ο Νίκος Γεωργέας, αν και 35 χρονών, αν και χαρακτηριζόμενος ουκ ολίγες φορές από διάφορους ως "άμπαλος", "μπογιατζής" κ.α απέδειξε αφενώς πως σε τέτοια παιχνίδια η ψυχή μετράει περισσότερο, αφετέρου πως ο κατά 5 χρόνια νεότερος του Σανέλ Γιάχιτς είναι ακόμη χειρότερος. Ο Γρηγόρης Μάκος έκανε μία καλή εμφάνιση, ο Σκόκο, όσο αγωνίστηκε, έδειξε ψυχωμένος και έβγαλε τη σέντρα για το γκολ του γερόλυκου Λυμπερόπουλου και ο Παναγιώτης Λαγός, μπορεί να μην φάνηκε, ωστόσο τα δύο τελευταία γκολ των κυπελλούχων Ελλάδος ξεκίνησαν από το αριστερό του πόδι.

Από την πλευρά των Περιστεριωτών, απογοήτευση ο Ανρί Καμαρά από τον οπόίο περίμενα πολύ περισσότερα και γενικά η ομάδα έδειχνε πολύ σαθρή, βαριά τα πόδια των παικτών και δεν είχαν καθόλου καθαρό μυαλό. Σε αυτό φυσικά συνέβαλλε και η εχθρική κατάσταση που επικρατούσε στις κερκίδες του Σπύρου Λούης από του 30.000+ ψυχωμένους φιλάθλους των κιτρινόμαυρων.

Και τώρα να σχολιάσω και λίγο τα χθεσινά έκτρωπα όπως λένε και οι δημοσιογράφοι...Μα είναι δυνατόν να έχεις κερδίσει με σκορ 0-3, να έχεις κατακτήσει το κύπελλο και να εισβάλλεις στον αγωνιστικό χώρο και να πλακώνεις στον ξύλο τον διαιτητή και τους αντίπαλους πάκτες; Εϊναι δυνατόν να μην αφήνεις τους στρατιώτες της ομάδας σου να μην χαρούν το επίτευγμα τους με αποτέλεσμα οι μισοί να μην μπορούν καν να πανηγυρίσουν και οι άλλοι να έχουν μείνει εμβρόνητοι μπροστά στο απεχθές θέαμα των φιλάθλων;

Αυτά τα πράγματα είναι καραγκιοζιλίκια. Ξέρω πως η αποχή από τίτλους και διακρίσεις πονάει, αυτό σε καμία περίπτωση δεν είναι ικανό να δικαιολογήσει τα χθεσινά απίστευτα πράγματα που συνέβησαν. Δεν έδειξαν ίχνος σεβασμού προς κανέναν. Κατηγορούσαν τους Ολυμπιακούς,  τους Παναθηναϊκούς και τους του ΠΑΟΚ ότι κάνουν αισχρά πράγματα μόνο και μόνο για να τα επαναλάβουν μετά οι ίδιοι. Απλά ντροπή...