Viva Messi!

Στο χειρότερο, από άποψης θεάματος, classico του 18ήμερου, η Barcelona κατάφερε να κάμψει τις αντιστάσεις της κυπελλούχου Ισπανίας και κέρδισε μέσα στο σπίτι της τη Real Madrid με σκορ 0-2 με το άστρο του Messi να λάμπει για ακόμη μία φορά καθώς ο καλύτερος παίκτης του κόσμου τη δεδομένη χρονική στιγμή, σήκωσε πάνω στους ώμους του την κατακερματισμένη από τραυματισμούς Barcelona, και με δύο τέρματα έβαλε σε θέση ισχύος τους Καταλανούς εν'όψει του επαναληπτικού στη Βαρκελώνη...

Το παιχνίδι, παρά τη παρέλαση αστέρων και ονομάτων, δεν διεκδικεί σε καμία περίπτωση δάφνες ποιότητας. Ο Jose Mourinho, όπως και στις προηγούμενες αναμετρήσεις, έπαιξε πίσω από τη σέντρα, χρησιμοποιώντας την ίδια τακτική με τον Pepe σαν αμυντικό χαφ, μόνο που ο Pep Guardiola αυτή τη φορά είχε απάντηση στο...αμυντικογενές και σφιχτό παιχνίδι των πρωτευουσιάνων, αγωνιζόμενος λίγο πιο μαζεμένα και μη επιτρέποντας στα ακραία μπακ τις άσκοπες προωθήσεις στην επίθεση.

Η Barcelona αγωνίστηκε δίχως τους Iniesta, Abidal, Maxwell, Adriano πράγμα που σημαίνει πως δεν είχε καν αριστερό μπακ, την οποία θέση κάλυψε με σχετική επιτυχία ο αρχηγός της ομάδας Carles Puyol. Και αν το κενό του Iniesta είναι δίχως αμφιβολία δυσαναπλήρωτο, σε καμία περίπτωση δεν φάνηκε έντονα, με τον Xavi να κάνει και τη δική του και τη δουλειά του απόντος χαφ. Εξαιρετικός και ο Busquets, που κατάπινε για πλάκα χιλιόμετρα και εμπόδισε τις ελάχιστες-ομολογουμένως-επιθετικές βλέψεις των Μαδριλένων.

Η Real είχε και αυτή απουσίες, με πιο σημαντικές αυτές των Carvalho, Khedira, οι οπόιες και φάνηκαν έντονα στον αγωνιστικό χώρο του Bernabeu. Σίγουρα ο Albiol δεν είναι της κλάσης του Πορτογάλου αμυντικού, ενώ ο Xavi Alonso δείχνει πολύ απόμακρος χωρίς τον Γερμανό στα χαφ, που κάνει όλη τη βρόμικη δουλειά και αφήνει τον πρώην παίκτη της Liverpool να βοηθήσει στον επιθετικό τομέα των γκαλάκτικος.

Για εμένα φέρει τεράστια ευθύνη ο Mourinho. Ο Πορτογάλος τεχνικός έκανε ένα τεράστιο λάθος, αυτό του ταμπουρώματος εντός έδρας. Μα άν δεν διεκδικούσε τη νίκη στη Μαδρίτη που θα την έπαιρνε; Στο Camp Nou, το απόρθητο φρούριο με 80.000+ φιλάθλους των Καταλανών να δημιουργούν ένα κλίμα τελείως δυσπρόσιτο για τους παίκτες της κυπελλούχου Ισπανίας; Στο τελικό του κυπέλλου είδαμε τελείως διαφορετικά πράγματα, με την Real να κάνει πολλές ευκαιρίες ακι παράλληλα να προσέχει πίσω.

Ένας ακόμη παράγοντας για την ήττα των Μαδριλένων είναι και το κλίμα που επικρατούσε στις εφημερίδες τον τελευταίο καιρό. Η Barcelona θύμισε εν πολλοίς ότι λέγονταν για την Ισπανία στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Μέχρι να αρχίσουν οι αγώνες φάνταζαν το απόλυτο φαβορί. Μόλις ήρθε η γκέλα με την Ελβετία και η κακή εμφάνιση απέναντι στη Πορτογαλία, όλοι έλεγαν πως η Γερμανία και η Βραζιλία ήταν τα φαβορί και όλοι είχαν ξεχάσει την Ισπανία. Στο τέλος όμως...

Παραπλήσια και η πορεία της Barca. Μέχρι τα δύο ανεπιτυχή αποτελέσματα απέναντι στη Real ήταν το απόλυτο φαβορί, μετά όλοι θεωρούσαμε πως ο Guardiola δεν μπορούσε να κερδίσει το Πορτογάλο. Μέχρι χθες βέβαια. Διότι τώρα όλοι εξήρουν και πάλι τους Καταλανούς.

Ο τεχνικός της καλύτερης ομάδας του πλανήτη χθες έδωσε κάποιες απαντήσεις. Εγώ τον Guardiola τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση. Είναι νέος και έχει κατακτήσει τα πάντα, έχει δημιουργήσει την ομάδα της εκατονταετίας. Το μόνο αρνητικό που είχε είναι η έλλειψη ικανότητας προσαρμογής σε παιχνίδια υψηλού κινδύνου. Χθες ο Ισπανός έκανε το πιο απλό πράγμα, πλην όμως το πιο αποτελεσματικό: Απλά περιόρισε λίγο την ομάδα του και μάζεψε λίγο τα χαλινάρια, δεν άφησε κενούς χώρους και έτσι οι της Real δεν μπόρεσαν να κάνουν ευκαιρία.

Τέλος, ήρθε η ώρα όλοι μας να υποκλιθούμε στο ταλέντο του Lionel Messi. Ο Αργεντίνος με το δεύτερο του γκολ απέδειξε για ακόμη μάι φορα πως είναι κορυφή. Τέτοιο δυναμικό μπουκάρισμα στη περιοχή, μοιράζοντας σακούλες εδώ κι εκεί μόνο από αυτόν τον παίκτη μπορούμε να το δούμε και δεν νομίζω πως υπάρχει ακνείς που να μην τον θεωρεί κορυφή. 52 γκολ τη φετινή σεζόν, επίτευγμα που δεν έχει κατορθώσει κανείς. Ο Puskas είχε σταματήσει στα 49. Και η σεζόν δεν έχει ολοκληρωθεί...

Υ.Γ Ο Pedro είναι σε οικτρή κατάσταση, δεν τον έχω ξαναδεί ποτέ τόσο κακό. Μάλλον ήρθε η ώρα να εμπιστευτούν τον Afellay...