Τη πορτογαλική Μπράγκα φαντάζομαι πως πλέον τη γνωρίζουμε οι περισσότεροι. Οι ελάχιστα μυημένοι στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, που απλώς βλέπουν που και που τους αγώνες των δύο κορυφαίων διασυλλογικών οργανώσεων στης Ευρώπης, θα είναι γνώριμοι με το θαύμα που έχει επιτεύξει ο μικρός πορτογαλικός σύλλογος. Γενικά, η χώρα της Ιβιρικής χερσονήσου, έχει 3 εκπροσώπους στον δεύτερο τη τάξει ευρωπαϊκό θεσμό! Την ίδια στιγμή που εδώ στην Ελλάδα θεωρούμε κατάντια τη συμμετοχή στο Europa League.

H μικρή Μπράγκα, λοιπόν, που ξεκίνησε τη σεζόν πραγματοποιώντας 18 μεταγραφές και δαπανώντας γι'αυτές το...αστρονομικό(?) ποσό των 600.000€ (Ίσο με τις ετήσιες απολαβές του Γκερέιρο την ίδια στιγμή που ο Ολυμπιακός έδωσε 4,5 εκατ€ για τον Ριέρα που αμείβεται με περίπου 1,5-2 εκατ. Και που ο Παναθηναϊκός πλήρωσε τόσα για της απόκτηση του Μπουμσόνγκ...) κατάφερε να ξεπεράσει εμπόδια μεγαθήρια όπως η Λίβερπουλ, και να εξασφαλίσει τη παρθενική της συμμετοχή στο Champions League, αποκλείοντας με στύλ και άνεση την ισπανική Σεβίλλη.

Από τη συμμετοχή της, λοιπόν στους δύο θεσμούς αποκόμισε το ποσό των 16 εκατ. ευρώ, ήτοι σχεδόν το 1/3 του χρεους της ΑΕΚ, ή αλλιώς, η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου του Παναθηναϊκού για την ερχόμενη σεζόν. Παράλληλα θα ήθελα να σας επισημάνω πως ο προπονητής της ομάδας αμοίβεται μόλις με 250.000 ετησίως, έχοντας καταφέρει να διεκδικήσει, πέρσι, με αξιώσεις τον τίτλο του πρωταθλητή στη Πορτογαλία, που κατέληξε τελικώς στα χέρια της Μπενφίκα, να αφήσει εκτός Champions League τη μεγάλη Πόρτο, και φέτος να έχει πραγματοποιήσει πορεία πρωταθλητισμού στην Ευρώπη, βγαίνοντας στη πρώτη της συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λίγκ 3η, με αντιπάλους την Άρσεναλ και την Σαχτάρ και ευρισκόμενη στο "φάιναλ φορ" του παλαιού Ουέφα.

Και τώρα σας ρωτώ: Το πλάνο της είναι ή δεν είναι πέρα για πέρα ορθολογικό και επιτεύξιμο; Φυσικά και είναι, ιδιαίτερα από τη στιγμή που θα ασχοληθεί κάποιος έμπρακτα με την ομάδα του. Η Μπράγκα είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση για όλες της ομάδες που αντιμετωπίζουν δυσβάσταχτα οικονομικά προβλήματα και βρίσκονται στο χείλος του...ποδοσφαιρικού ΔΝΤ. Ούτε διαθέτει ατέρμονους πόρους, ούτε βρίσκεται και σε καμία χώρα που απρουσιάζει οικονομική ευμάρεια, το αντίθετο θα έλεγα. Η Πορτογαλία βαδίζει (δυστυχώς) στα χνάρια της πατρίδας μας.

Τα σημεία κλειδιά είναι τα εξής: Βρήκε ένα πολύ καλό στρατηγό (προπονητή), έκανε χρήση του σκάουτινγκ σε τεράστιο βαθμό, ανακαλύπτωντας λαβράκια από τη Βραζιλία και τις μικρές κατηγορίες της Πορτογαλίας, δεν δαπάνησε αλόγιστα τα χρήματα που της απέφερε το Champions League, και τώρα, λόγω του αξιοθαύμαστου της πρόκρισης της στην επόμενη φάση του Europa League, όπως και με το θαύμα του 2004, θα προσελκύσει το ενδιαφέρον πολλών συλλόγων για παίκτες της ομάδας. Πιθανή πώληση σημαίνει και «ανάσα» στα ταμεία της ομάδας. Προσθέστε και τα 16εκατ.€ από τη συμμετοχή της στην Ευρώπη. Αυτό που έχει καταφέρει είναι να διαθέτει οικονομική δύναμη για διατήρηση της ομάδας στο ανώτερο επίπεδο και παράλληλα να ξεχρεώσει ένα ικανοποιητικό ποσό.

Το μόνο που δεν έχει κάνει; Να αξιοποιήσει στο έπακρο τις ακαδημίες της ομάδας. Αλλά υπάρχει ακόμη χρόνος. Το μέλλον, ωστόσο, δείχνει ευοίωνο, καμία σχέση με το μέλλον των περισσότερων ομάδων στη Σούπερ Λίγκ. Μήπως να αρχίσουμε να παραδειγματιζόμαστε λιγάκι; Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα του.

Υ.Γ Συγγνώμη για την απουσία νέων άρθρων όλο αυτό το χρονικό διάστημα αλλά μου έτυχαν μερικά θεματάκια. Όλα λύθηκαν οπότε ξεκινάμε και πάλι σε αμείωτο ρυθμό.