Όπως σας υποσχέθηκα χθές, το σημερινό άρθρο θα σχετίζεται με την κορυφαία ενδεκάδα για το πρωτάθλημα που μόλις τελείωσε (η κανονική διάρκεια του τουλάχιστον). Να επαναλάβω πως πρόκειται για τη δική μου προσωπική άποψη, οπότε οποιεσδήποτε ενστάσεις είναι δεκτές. Απλά οι συγκεκριμένοι παίκτες έκαναν αίσθηση με τις εμφανίσεις τους και δικαιολογημένα συγκαταλέγονται (κατ'εμέ) στη κορυφαία ενδεκάδα.

Η ενδεκάδα αυτή γίνεται στο κλασσικό σύστημα 4-4-2.
Ξεκινάμε λοιπόν:

Τερματοφύλακας: Μιχάλης Σηφάκης
Και εξηγούμαι: Από όλους τους γκολκίπερ που είδαμε σε όλη τη διάρκεια της φετινής σεζόν, ο Έλληνας πορτιέρο ήταν από τους πιο σταθερούς. Ο βασικός τερματοφύλακας της εθνικής έκανε μια σχετικά καλή σεζόν με τα κιτρινόμαυρα της Θεσσαλονίκης και πραγματοποίησε κατά διαστήματα μεγάλες αποκρούσεις. Οι Πάρντο και Τζόρβας δεν είναι καλύτεροι του, φυσικά, καθώς ο μεν Βέλγος είναι ασταθής και δεν εμπνέει σιγουριά, ο δε Έλληνας έχασε τη θέση του στην εθνική και στο πρώτο γύρο δεν βλέπονταν.


Δεξί Μπακ: Βασίλης Τοροσίδης
Ο καλύτερος Έλληνας παίκτης αυτή τη χρονική στιγμή είναι ο άσσος του Ολυμπιακού. Ο δεξιοπόδαρος αμυντικός είχε μία μεστή χρονιά, την οποία συνδίασε με τη κατάκτηση του τίτλου. Βασικός και αναντικατάστατος στον Ολυμπιακό και δικαίως έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον μεγάλων συλλόγων από την Ευρώπη. Ο ανταγωνισμός του είναι...μίλια μακρυά καθώς και ο Βύντρα και ο Νετο δεν έχουν σε καμία περίπτωση τη ποιότητα του "Τόρο". Αν απουσίαζε ο Τοροσίδης, ο Νέτο θα είχε τη τιμητική.

Αριστερό Μπακ: Νίκος Καράμπελας.
Στη θέση του αριστερού μπακ παρουσίασαν προβλήματα σχεδόν όλες οι ομάδες. Ο Ραούλ Μπράβο ήταν καλός αλλά δεν αξίζει σε καμία επρίπτωση τα λεφτά που του δίνουν, ο Σπυρόπουλος έχει γίνει...κόκκινο πανί για τους φιλάθλους του ΠΑΟ, ο Λίνο ήταν πολύ κακός και ο Βαγγέλι απλά όχι τόσο καλός. Οπότε ένας μένει και αυτός είναι ο Νίκος Καράμπελας που επί Χιμένεθ έγινε...υποφερτός.

Κεντρικός Αμυντικός: Αβραάμ Παπαδόπουλος
Δίχως αμφιβολία από τους καλύτερους, αν όχι ο καλύτερος κεντικός αμυντικός του πρωταθλήματος. Έδινε σε κάθε στιγμή τη ψυχή του για την ομάδα, πάλευε, βγήκε πολλές φορές νικητής και συνέβαλε τα μέγιστα στην αμυντική λειτουργία της ομάδας του, προσφέροντας δύναμη και σταθερότητα. Ο Σανκαρέ θα μπορούσε να βρίσκεται και αυτός στη λίστα, αλλά στα μεγάλα παιχνίδια χάνονταν.

Κεντρικός Αμυντικός: Ντουγκλάο
Η αλήθεια είναι πως για πολλούς τη θέση θα έπρεπε να πάρει ο Μέλμπεργκ, ωστόσο, εγώ πιστεύω πως ο Βραζιλιάνος αμυντικός της Καβάλας νικάει στο...νήμα τον Σουηδό διεθνή. Ο 25χρονος αμυντικός των Αργοναυτών αποτέλεσε τον κορυφαίο-μαζί με τον Αμπνούν-παίκτη της ομάδας του Μάκη Ψωμιάδη και χαρακτηριστικό είναι πως η αξία του έχει εκτοξευθεί τα τελευταία δύο χρόνια. Η Ρέιντζερς τον έχει στο μπλοκάκι της.

Κεντρικός Χαφ: Άριελ Ιμπαγάσα
Ο ηγέτης της μεσαίας γραμμής των πρωταθλητών Ελλάδος δεν θα μπορούσε να λείπει από τη κορυφαία ενδεκάδα του πρωταθλήματος. Ο 35χρονος ήταν από τους διακριθέντες του Ολυμπιακού και βοήθησε πάρα πολύ στη κατάκτηση του τίτλου με τις μπαλιές του και με το μεγάλο ποδοσφαιρικό νου που διαθέτει. Πραγματικός ποδοσφαιριστής και είναι κρίμα να μην είχε έρθει στη χώρα μας δύο-τρία χρόνια πριν...

Κεντρικός Χαφ: Μίτσελ
Η αναζήτηση του έτερου παίκτη στο κέντρο ήταν δύσκολη διότι υπήρχαν πολλά ονόματα, ωστόσο λίγοι δικαίωσαν τις προσδοκίες. Παίκτες όπως ο Ντιόπ, ο Κατσουράνης, ο Ντουντού θα έπρεπε, βάσει ονόματος και συμβολαίου να διεκδικούν επάξια μία θέση, ωστόσο απογοήτευσαν, άλλοι πολλοί, άλλοι λιγότερο. Ο μοναδικός χαφ που έπαιξε συμπαθητικά ήταν ο Ισπανός Μίτσελ, επιλογή του Μανόλο Χιμένεθ που αγωνίστηκε αρκετά καλά, έχοντας υπόψην πως είχε να παίξει πολύ καιρό, ενώ θέση θα μπορούσε να πάρει και ο πολύ καλός Ντιέ, αν δεν έκανε κοιλιά στο τέλος του πρωταθλήματος.

Δεξί Χαφ: Τζαμέλ Αμπντούν
Ο Αλγερινός έκανε πολύ καλό πρωτάθλημα, είναι γρήγορος με καλή τεχνική και του αξίζει να ανέβει σκαλοπάτι. Στη φετινή Καβάλα ήταν χάρμα ιδέσθαι. Ο νεοκληθείς στην εθνική Ελλάδος Γεωργιάδης,αν και ταλαντούχος και Έλληνας, χάνει στο "τσακ" και στις λεπτομέρειες τη θέση του στην κορυφαία ενδεκάδα.

Αριστερό Χαφ: Σεμπάστιαν Λέτο
Είναι από τους λίγους στον Παναθηναϊκό που δεν χάθηκε στη γενική μετριότητα. Έχει πολλά κακά να του προσάψει κανείς, ωστόσο δεν υπάρχει και καλύτερος για τη θέση του στο πρωτάθλημα. Ο Ριέρα κόστισε ένα καράβι χρήματα και μόνο οι στατιστικές υπηρεσίες αναγνωρίζουν τη προσφορά του. Εγώ περίμενα πολύ περισσότερα από κάποιον με το βιογραφικό και την ηλικία του 28 αριστεροπόδαρου εξτρέμ.

Σέντερ Φορ: Τζιμπριλ Σισέ
Ο μοναδικός διασωθέν από το φετινό ναυάγιο του περσινού νταμπλούχου Ελλάδος. Τα 20 γκολ που πέτυχε μαρτυρούν την αναγκαιότητα να παραμείνει ο Γάλλος έστω και αν πουληθεί μέχρι και ο...Γόντικας. Ο Κώστας Μήτρογλου θα μπορούσε να πάρει τη θέση αλλά στο πρώτο μέρος του πρωταθλήματος ήταν μεταξύ πάγκου και εξέδρας.

Σέντερ Φορ: Κέβιν Μιραλλάς
Η αποκάλυψη της εφετινής Super League. Ο Βέλγος σταρ του Πειραιά έχει γίνει το αγαπημένο παιδί της εξέδρας και όχι άδικα. Εξαιρετική σεζόν με 16 γκολ στο πρωτάθλημα και αρκετές ασσίστ, σε συνδιασμό με τις στιγμές μαγείας που μας προσέφερε απλόχερα. Απλά πολυτέλεια η ύπαρξη του στην Ελλάδα. Άξιοι αναφοράς για την ίδια θέση ο Ονουάτσι που πέτυχε 10 τέρματα και ο συμπαίκτης του Βέλγου Τζιμπούρ.

Αυτή λοιπόν ήταν η κορυφαία ενδεκάδα για το φετινό πρωτάθλημα. Σίγουρα υπάρχουν πολλοί που θα μπορούσαν να καταλάβουν κάποια θέση όπως ο Δέλλας, ο Λαζαρίδης, ο Μπρέσκα, ο Μόνχε, ο Μπουμσόνγκ, ο Νικουλάε, ο Καστίγιο, ο Γκαρσία και πολλοί άλλοι. Ωστόσο, για εμένα, οι συγκεκριμένοι έντεκα έλαμψαν με τις επιδόσεις τους. Σύντομα θα δημιουργήσω και τη χειρότερη ενδεκάδα...εκεί θα γίνει πανηγύρι.